Controle, het lijkt zo vanzelfsprekend, tot het plotseling weg is🤷♂️. Ik weet hoe het is om de regie over mijn leven te verliezen. Ik weet hoe het voelt om teruggeworpen te worden naar een tijd waarin dreiging en verlies de norm waren. Ook nu, teruggebracht naar een donker verleden met sluimerende schaduwen👥.
Een plotseling gevoel van gevaar overschreeuwt al mijn rationele gedachten. Het trekt me een eindeloze diepte in. Terug naar de dagen waarin elk moment beladen was met onzekerheid. Mijn hart gaat als een dolle tekeer, mijn ademhaling wordt oppervlakkig en ik word overspoeld door een verlammende golf van angst❤️🩹.
Alle gevoelens van verlies, machteloosheid en hopeloosheid die ik ooit heb ervaren, komen opnieuw naar boven. Het is alsof ik gevangen zit in een tijdmachine. Gedwongen om opnieuw te beleven wat ik zo hard heb geprobeerd achter me te laten.⏱️
Het zit sluimerend onder mijn huid, altijd aanwezig, wachtend om toe te slaan. Een oude wond die nooit volledig is genezen, maar die af en toe openscheurt en me herinnert aan mijn kwetsbaarheid❤️🩹. Ik voel de constante aanwezigheid van angst en spanning. Het is als een onzichtbare hand die me gevangenhoudt⛓️
Ben ik echt zo ver gekomen met herstel als ik dacht? Of was het allemaal slechts een illusie? Heb ik echt geleerd om met mijn angsten om te gaan en mijn verleden los te laten, of was het gewoon een kaartenhuis die nu instort?
De vraag laat me niet los en daagt mij uit om mijn eigen strijd onder ogen te zien. Herstel is geen rechte lijn omhoog, maar gaat samen met ups en downs. Vooruitgang betekent niet dat de duisternis verdwijnt, maar dat ik heb geleerd om ermee om te kunnen gaan.📈💗
Ik ben vastbesloten om niet toe te geven aan de duisternis. Ik zal blijven werken aan mijn herstel. Ondanks alles geloof ik dat ik sterker ben dan mijn angsten, en ik zal blijven vechten om de regie over mijn leven terug te pakken. 🌟🌱
Erik uit.❤️