❤️Klussen bij Krikke en De Wit❤️ Velen van jullie weten dat klussen niet aan mij besteed is. 🛠️👷♀️Gereedschap vliegt voor je weet door de kamer of belandt op het dak van de schuur. Iedereen keek mij dan ook met grote ogen aan toen ik maanden terug zei:” Laten we het huis gaan verbouwen! Keuken, voortuin, achtertuin, traprenovaties, stukwerk, schilderen! Hoppa! De kozijnen, badkamer en wc doen we dan volgend jaar.” Waar zat ik met mijn hoofd?🤷♀️😂😂
Inmiddels is het zover: de verbouwing van ons huis is in volle gang. De trappen zijn klaar, de voor-en achtertuin ook. De keuken is gesloopt (😱het is net of ik weer op bivak ben…). De stukadoor begint vandaag met de muren, de schilder komt volgende week en daarna komt de nieuwe keuken. Oja en nog een week later de nieuwe vloer. Zucht. Een project dat op papier echt overzichtelijk leek…., maar net op dit moment bevind ik me in een wat lastiger periode, worstelend met oude wonden. Het overzicht is al een tijdje weg…
PTSS en onzichtbare strijd heeft mijn dagelijkse leven al ingewikkeld genoeg gemaakt. De constante angst, nachtmerries en herbelevingen maken het moeilijk om rust te vinden. En nu, met de keuken eruit gehaald en de nieuwe nog twee weken verwijderd, lijkt het alsof de chaos in ons huis zich weerspiegelt in mijn strijd met mezelf en mijn verleden. 🤗🤷♀️
Toch heb ik een parallel ontdekt die me kracht geeft💪🏻. Net zoals bij mijn eigen herstel en groei, moet eerst alles afbrokkelen voordat het weer opgebouwd kan worden. Het lijkt nu een enorme puinhoop, maar ik weet dat het eerst slechter moet worden voordat het beter wordt. Het is geen eenvoudige les, maar wel een belangrijke.
Middenin alle rommel doe ik er alles aan om het leuk te maken. Mijn vader leerde me een belangrijke les. “Je moet goed zijn voor de mensen die voor jou komen werken! Vriendelijkheid en gastvrijheid kunnen een verschil maken. En vriendelijkheid kost niks!” ❤️Ook al worstel ik soms met drukte in mijn hoofd en nu ook in mijn huis, ik blijf deze les belangrijk vinden. Dus ik regel meer dan genoeg eten en drinken (zeker met dit warme weer, ik zit ze steeds achter de broek om te blijven drinken!) voor de werklui, en probeer ik iedereen met een glimlach tegemoet te treden. Kleine moeite. Zo bouwen we samen aan iets moois, aan verbinding en ongemerkt bouwen we ook aan mijn verdere herstel en groei.🍀🌱
Deze verbouwing is meer dan alleen een renovatie van ons huis; het staat gelijk aan mijn reis naar herstel. Net zoals de stukadoor die de muren gladstrijkt en de schilder die de ruimtes opfrist, ben ik bezig met het gladstrijken van mijn eigen oneffenheden en het opfrissen van mijn gedachten. Het is een proces van afbreken en opbouwen, waarbij de resultaten misschien niet meteen zichtbaar zijn, maar waarvan ik geloof dat ze uiteindelijk de moeite waard zullen zijn.👩🎨
Het leven zit vol uitdagingen, en soms komen ze op de meest ongelegen momenten. Maar net zoals deze verbouwing laat zien, moet je door de rommel heen kijken om te ontdekken wat eronder ligt. Dat is een waardevol inzicht dat ik meeneem op mijn reis naar herstel en welzijn.🌅
Kan iemand mij vertellen waar ik mijn hamer heb gelaten?🔨….
Liefs, Erik❤️